Cullegiale

Ùn sò ancu morta

Piengu d'ùn sente voce chjamà
patu di leghje e nove o mà
memoria mi vene
memoria ne và
cercu d'andà

i vecu i mei ogni ghjornu smarrì
lingua in esiliu mi sentu traì
casa di mei ùn mi sentu più dì
qualcosa finì

ma ùn sò ancu morta o cumpà
vogliu cantà
ma ùn sò ancu morta o cumpà
vogliu cantà

Alma ferita mi sentu strappà
mi trema a vita mi brusgia l'età
per un zitellucciu in amore di mè
daria ùn sò chè

Eo chimera, vergogna à chi ùn hà
cercu una spera un focu d'amà
un campu di fiera duve pudè ci truvà
pè sente « o mà »

Ma ùn sò ancu morta o cumpà
ùn sò ancu morta o cumpà
vogliu cantà
ma ùn sò ancu morta o cumpà
vogliu cantà

« Voi cridite chi isse petre ùn anu nisun valore, si ne facenu le case si ne facenu le torre, si ne facenu le chjese duve lu ci stà lu Signore »

Ùn si ancu morta o cummà
ai da campà…